วันจันทร์ที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2554

หน้าฤดูใบไม้ผลิ

ดูแล้วคุณคิดว่า เป็นรูปอะไร ควันขาวกันโขมง ขนาดนี้ ต้องเรียกรถดับเพลิง กันอย่างด่วน และ ก็มีบางกรณีที่หน่วยดับเพลิงญี่ปุ่น หลงผิด บิดรถ เคี่ยนรถ(เขียนอย่างรถเป็น วัว เป็น ควาย ผิดยุคไปแล้วเรา) ไปเพื่อดับเพลิง คิดว่าไฟป่าเกิด ที่ไหนได้เป็นฝุ่นที่ออกมาจากต้นสน ญี่ปุ่นนั้นมี ภูเขา ๘๐ เปอร์เซ็นต์ ซึ่งตรงกันข้ามกับบ้านเรา ที่ราบ๘๐เปอร์เซ็นต์ เขาแค่ ๒๐ เปอร์เซ็นต์ ดังนั้นบ้านเรือนจึงหนาแน่นในบริเวณพื้นที่ราบ คิดว่า คนญี่ปุ่น คนไหน ที่ไม่แพ้ละอองเกสรดอกไม้ คงมีน้อยคน ว่าแต่จะอายุเท่าไร ช่วงไหนกัน เป็นมากเป็นน้อยก็แล้วแต่คน แพ้ก่อนก็มีภูมิคุ้มกันก่อน ว่าแต่กว่าจะมีภูมิฯนั้นจะกี่ปี รักษาไม่หายด้วยยา ยาก็แค่บรรเทา หรือ ซ่อนอาการ มาญี่ปุ่นแค่ช่วงระยะสั้นๆ นั้นยังไม่รู้ผลหรอกว่า ตัวเองจะแพ้เกสรดอกไม้ อยู่สัก ๓ ปี ร่างกายเริ่มสะสมอาการแพ้ รวมถึงอาหาร การกิน ที่ไม่รู้ว่า จะเปลี่ยน อย่างไรถึงจะดี ถึงจะถูกต้องเข้ากับตัวเรา เรื่องอาการแพ้ นี้ ใครที่ไม่เป็น คงไม่เข้าใจ อธิบายยาก แม้แต่คนข้างๆ ที่เห็นก็ยังไม่เข้าใจ ต้องเป็นเองถึงจะรู้ค่ะ ว่ามันทรมาน จนไม่อยากจะได้อะไร น้ำตาไหล คิดอะไรเรื่อยเปื่อย เพิ่มความอ่อนแอขึ้นอีก แพ้ไปมากขึ้นอีก ไม่ว่าจะเป็นอะไร จิตใจเป็นเรื่องสำคัญ กำลังใจ ความร่วมมือ ของคนข้างๆ ก็เป็นเรื่องสำคัญ