วันพฤหัสบดีที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2553
เป้าหมายใหม่ ปีกระต่าย 2011
วันศุกร์ที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2553
บุญคุณ ลูกชุบ タイのお菓子 “Look chub”
เรานั้น ได้ขนมนี้ ที่ช่วยส่งเสีย ให้เรียนจบ ได้งานทำ และ สอนถึงความลำบาก ความพยายาม
ครอบครัวเรานั้น มีแม่เป็นผู้นำ ผู้นำที่ขยัน อุตสาหะ อดทน
(แม่เป็นอย่างไร ลูกก็มีส่วน เป็นไปด้วย เป็นธรรมดา เป็นสิ่งแวดล้อม ที่หล่อหลอม โดยเราเองก็ไม่รู้ตัว)
ขนมที่ทุกคนได้เห็นนี้ กว่าจะเป็นรูปร่าง แบบนี้ แสนจะเหนื่อย
เราขายมาตั้งแต่ ๕ ลูก ๑ บาท
แบกถาดขนม ไปทั่วตลาดเมืองลพบุรี หากนับเวลาไปสัก ๓๐ ปีที่แล้ว ใครๆ ที่อยู่ในอายุช่วงนั้น คงจะจำเด็กผู้หญิง ตัวดำๆ ผอมๆ ได้
ไปหลายๆ จังหวัด มีตลาดนัด ที่ไหน ไปที่นั่น
ออกต่างจังหวัด คนเดียว ได้ตั้งแต่ ป.๔ นั่งรถไป กังวลไป นั่งไม่เคยหลับ เพราะต้องตัดใบแก้ว
เสียบก้านพริก ขากลับ ก็ต้องซื้อของกลับ ตามที่แม่สั่ง นั่งหลับ คอ พับ คออ่อน เหนื่อย เพราะกลับมาต้องช่วยแม่ทำงานต่อ
ส่วนแม่ นั้นก็ ไปขายขนม ไปต่างที่กัน บางครั้ง นานๆที ก็ไปที่เดียว
วันไหน ขายดี ก็ดีใจ วันไหน ขายเหลือ ก็เหนื่อย และ เหนื่อยมากๆ เพราะว่า เหนื่อยใจด้วย
เรียนจบ เมื่อไหร่ ขอบอกเลย ว่าจะไม่เอาอาชีพนี้ บอกแม่ไว้เลย
แต่อาชีพนี้ ก็เอามาเป็นความรู้ประดับตัว ไว้ใช้ได้ หลายงาน เอามาเป็นงานเสริม
มาเป็นของฝากในต่างเมือง ได้ความภูมิใจไม่น้อย
作ってみませんか?
材料 70-100個用 วัตถุดิบ สำหรับ ๗๐-๑๐๐ลูก
緑豆(皮なし) 200g ถั่วซีก ๒๐๐ กรัม
砂糖 200g น้ำตาล ๒๐๐ กรัม
ココナツミルク 200g มะพร้าว (กระป๋องก็ได้) ๒๐๐ กรัม
寒天 20g วุ้น ๒๐ กรัม
着色料 สีอาหาร
お菓子(かし)(ルークシューブ) の作(つく)り方(かた) วิธีการทำ
① 緑(みどり)豆(まめ)(皮(かわ)なし)は4-6時間(じかん)ほど水(みず)にひたす。
แช่ถั่วซีก ในน้ำประมาณ4-6 ชั่วโมง
② やわらかくなるまで茹(ゆ)でる。(手(て)でつぶれるくらいまで)
ต้มจนถั่วนิ่มแหละ ลองใช้มือบี้ดู
③ フライパンに豆(まめ)、ココナツミルク、砂糖(さとう)を入(い)れ手(て)に付(つ)かなくなるまで練(ね)る
ผสมมะพร้าว น้ำตาล และถึ่ว(ข้อสอง) แล้ว ถวนถั่วในกระทะ ลองแตะดู ถ้าถั่วไม่ติดมือ จึงใช้ได้
④ 少(すこ)し冷(さ)ましてからもう一度手(いちどて)で練(ね)る。
พักถั่วให้เย็น แล้วนวดถั่ว
⑤ 形(かたち)を作(づく)り色(いろ)をつけて、楊子(ようじ)にさし、ハッポースチロールなどに立(た)てる。
ปั้นรูปและระบายสี จากนั้นก็ใช้ไม้เสียบ แล้วปักลงบนโฟมเป็นต้น
⑥ 寒天(かんてん)をつくる วิธีทำวุ้น
・ 皿(さら)に寒天(かんてん)(粉(こな))を入(い)れ水(みず)少々(しょうしょう)を入(い)れまぜる。
ละลายวุ้นผงในถ้วย โดยใส่น้ำเล็กน้อย
・ 少(すこ)し暖(あたた)めた水(みず)に入(い)れ沸騰(ふっとう)させる。
ใส่ผงวุ้นที่ละลายน้ำไว้ในหม้อต้มน้ำ และต้มให้เดือด
・ 寒天(かんてん)が固(かた)まらないように温(あたた)めながら形(かたち)にした豆(まめ)を入(い)れ乾(かわ)かす。
จุ่ม(ข้อ๕)ลงในในวุ้นที่ยังอุ่นๆ
แอปเปิ้ล
หลายๆ สี ต่างๆ กัน รสชาด ก็แตกต่างกัน พันธุ์ฟูจิ นี้จะ เก็บได้นาน อย่างที่บ้านนี้ ก็จะมีคนให้มา ปีละ ๒ ลังใหญ่ๆ และซื้อ อีก ๒ ลัง หากเก็บในอุณหภูมิ ที่ไม่เปลี่ยนแปลง คือ ไม่ร้อน จะเก็บได้นานเป็นปี ทีเดียว แต่ว่า ที่บ้านนี้ก็ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ ก็จะกินได้ ประมาณ ๔ เดือน
หลังจากนั้น ก็จะเป็นแอปเปิ้ล แบบรสชาด ในเมืองไทย คือ สวกๆ ลุ่ยๆ
แอปเปิ้ล ที่เก็บใหม่ๆ เนื้อจะแน่น กัดแล้ว บางทียังรู้สึกเสียวฟัน และหากเข้าช่วงหนาวๆ พันธุ์ฟูจินี้ ตรงแกนกลาง จะมีเป็นน้ำคลายน้ำเชื่อม กินไปแล้ว ให้รสชาด คล้ายสัปปะรด เห็นไหม ล่ะ เขาจึงเรียก สัปปะรด ว่า พายแอปเปิ้ล ก็คงแบบนี้แหล่ะ
ความรับผิดชอบ 責任があること
มันก็คือ เรื่องของความคิดของคนคนหนึ่งเท่านั้น แต่ความคิดแบบนี้คุณคิดว่าอย่างไร
*V* *O* *~*
น้อยคิดว่าปูเหงาหรือ
น้อย ปูนั้นอยู่กับความโดดเดี่ยว มาเสียนานแล้ว
ดังนั้น ปูนั้นไม่ค่อยจะรู้สึกว่าเหงาเลย
ตอนนี้ก็มีพี่เคนเป็นเพื่อน
เมื่อปู ตัดสินใจเลือก พี่เคนแล้ว
ปูเป็นคนเลือกพี่เคน น่ะ
ดังนั้น ปู ต้องทำหน้าที่ ดูแลพี่เคนให้ดี
ปูจึงไม่ค่อยมีเวลาที่จะเหงา เพราะต้องดูแล สิ่งที่ปูเลือกเขา เข้ามาในชีวิต
ตอนนี้ ปู ก็มี โชคดี ให้ต้องดูแล
และก็มี ปลาเงิน ปลาทอง ที่เลี้ยงมาแล้ว ๕ ปี ต้องดูแลทุกวัน
รวมถึง มีแม่พี่เคน ที่ถึงอย่างไร ปูก็ต้องทำหน้าที่
และ ก็ครอบครัว ที่เมืองไทย ที่ปูต้องสนับสนุนเขา
พูดแบบนี้ แล้ว น้อย พอนึกภาพออกไหมว่า
ความเหงา มัน กลายเป็นความยุ่ง มีภาระ มีหน้าที่
และ รวมถึง การดูแล ตัวเอง
และ สิ่งที่ตัวเอง อยากจะทำ ก็ยังมีอีก
ปูนั้น อยากจะมีบ้าน มีสวนหลังบ้าน
มีร้านอาหารในบ้าน
ปูอยากแสดงฝีมือ อยากทำอาหารดีๆ อาหารที่ดีต่อสุขภาพ
ให้คนที่เข้ามาในชีวิตปู ได้รับสิ่งดีๆ กลับไป
นี่คือ สิ่งที่ปู คิดในปัจจุบันน่ะ
แต่ว่า ในอนาคต คนเรานั้นเปลี่ยนกันได้
แล้วน้อยล่ะ
น้อย มันเป็นความรับผิดชอบ น่ะ
หากคนเรา เลือกอะไรมาแล้ว ไม่รับผิดชอบ จะทำอย่างไรกันดีล่ะ
สังคมคงวุ่นวาย เราต้อง อบรมตัวเองก่อน อบรมความรู้สึกเรา
มันอาจจะทรมานบ้าง บางครั้ง สิ่งที่เลือกมา ไม่ได้ดังหวัง
แต่ในโลกนี้ จะมีใครสมหวัง ไปหมดก็คงไม่มี ว่าไหม
อันนี้ ก็เป็น คำพูด ที่คอยเตือน ตัวเอง ให้หาย คลาย เครียดไปได้บ้าง
วันพฤหัสบดีที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2553
金糸うり เส้นฝอยทอง จากผัก
ผักอันนี้ คงไม่เคยเห็นกันในเมืองไทยนะคะ ดูภาพนอกแล้วคล้ายกับ แตงไทย แต่ว่าเปลือกแข็งมาก คิดว่าเป็นผักตระกูล ฟัก แฟงค่ะ เพราะชื่อว่า อุริ
อันนี้ ปรุงรส โดยน้ำส้ม น้ำตาล และ เกลือ หรือจะใช้ น้ำส้มสำหรับ ข้าวซูชิ เลยทีเดียวก็ได้ค่ะ รสออกเปรี้ยวนำ ไว้เป็น เครื่องเคียง แก้เลี่ยน
สลัด ค่ะ เพิ่มความเผ็ดด้วย หอมใหญ่ ซอยสด คลุกเคล้ากับ ทูน่ากระป๋อง นมสด (ครีมสดก็ได้ค่ะ) มายองเนส กรอบอร่อย แช่เย็นไว้กินได้หลายครั้งค่ะ
味噌煮込うどん มิโสะอุดง
กว่าจะได้เป็นหม้อ แบบนี้ ดูจากภาพล่างๆ นะคะ
ตอนที่แล้ว ทำเส้น แล้ว
เราก็ต้มผัก เรียกว่า ตะลุยเลย อยากจะใส่อะไรใส่เลยค่ะ เรียกว่า ぶっこむ
ในนี้ มีผักทอง เผือก หัวไชท้าวแบบกลมๆ ผักกาดขาว โกโบ เห็ดเข็มทอง
ปรุงรสด้วย มิโสะ ซีอิ้วญี่ปุ่น ดาชิ และ ใส่ ปลาหมึกยักษ์ นิดหน่อยค่ะ
เพิ่มกลิ่นอีกนิด ด้วย หอมซอย โรยด้านบน
วันพุธที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2553
ทำเส้นอุด้ง นั้นง่ายมาก うどんを作りましょう
แป้งที่ใช้ คือ แป้ง โคมูกิโคะ 小麦粉หรือ แป้งสาลี ค่ะ
สะส่วนแล้ว ส่วนใหญ่จะดูได้จากหลังถุงแป้งค่ะ
ที่ใช้นี้ ก็น้ำอุ่น ประมาณ ๔๐ องศา ๑๔๐ ซีซี
แป้ง ๓๐๐ กรัม สำหรับทาน ๓ คนค่ะ
วันพุธที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2553
คุริ โอโควะ หรือเรียกว่า ข้าวเหนียวลูกเกาลัด
ความรู้เรื่อง พริก จากรายการทีวี ในญี่ปุ่น
วันพฤหัสบดีที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2553
ข้าวผัดใส่ หอยอะวะบิ アワビ チャーハン
วันพุธที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2553
เครื่องเคียงแก้เลี่ยน
วันศุกร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2553
ของที่บ้าน 家のもの どうですか。
ต้นวาซาบิ
วันอาทิตย์ที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2553
ผัดผัก ในบ้านญี่ปุ่น
ผัดผัก ในจานนี้ เป็นผักจากสวน ตัวเองล้วนๆ
มี กระหล่ำดอก , คะน้า , ถั่วลันเตา , กระเทียม
กระเทียมนั้น ก็แค่ เอากลีบมัน ไป ปักไว้ในดิน ก่อนที่หิมะจะตก คือเดือน พฤศจิกายน ตอนนี้ เดือน มิถุนายน ก็เก็บได้แล้ว ปีนี้ หัวเล็กมากๆ คิดว่า เพราะว่า ดินตรงที่ปลูกนั้นไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่
แต่ไม่เป็นไร กินได้ สะดวกใจ
คะน้า นั้นก็ ใบ และ ยอด กินไม่ได้ แมลงลง ดังนั้นต้องเลือกแต่ก้าน
ส่วนกระหล่ำดอกนั้น ก็ ปลูกไว้ ๑๐ ต้น แต่ว่า ที่กินได้ ก็เห็นจะแค่ ๕ ต้น ขนาด คลุมด้วย ไนล่อน เพื่อไม่ให้แมลงกิน แต่ ผีเสื้อ ก็เข้าจนได้ ยังดีน่ะ ที่มันยังกินเป็น ต้นๆ ไป แบ่งกันกิน
ถั่วลันเตา นั้น ปกติ ควรจะปลูกไว้ พร้อมกับ กระเทียม แต่ปีนี้ ปลูกช้าไปหน่อย ก็เลยได้กินช้า ปลูกเมื่อประมาณต้นเดือนพฤษภาคม ได้เก็บฝักอ่อน ครั้งแรกก็เดือน มิถุนายน กลางเดือน ซึ่งเริ่มมีฝนลง พอฝนลงเท่านั้น ก็ได้กินเลย อยู่แบบคนรวย แต่รวยแบบ รวยสุขภาพค่ะ
วันจันทร์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2553
ปลา สัมมะ หวานเค็ม
วันจันทร์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2553
เพื่อน ผู้โชคดี
หนุ่ม ผู้ไม่เป็นชาย เสียแล้ว (ทำไมล่ะ ก็ตอนเสียแล้วไง)
อาจจะเป็นผู้โชคดี ที่เราไป รับเขามาเลี้ยง จากสำนักงานกักกันสุนัข ที่ผู้เป็นเจ้าของ ไม่สามารถเลี้ยงเขาได้ อาจจะด้วยเหตุผล แก่เฒ่า หรือ เจ็บป่วย หรือ เลี้ยงไม่ไหว เนื่องจาก สาเหตุต่างๆ
ที่ญี่ปุ่น หากจะเลี้ยงสุนัข จะต้อง ไม่ให้เขาออกไปเพล่นพล่าน นอกสถานที่ของเรา ไม่นั้น ใครเจอ เขาก็จะจับ ไปส่งที่สำนักงาน ส่วนท้องถิ่น
แล้ว เขาก็จะส่ง ไปสำนักงาน กักกันสุนัข ในจังหวัด หรือ อำเภอใหญ่ๆ ต่อไป เพื่อรอเจ้าของมารับ
หากไม่มารับ หรือไม่มีผู้มาขอไปเลี้ยง ภายใน ๓ วัน เขาก็จะจัดการ กำจัด ดู(ทีวี) แล้วสงสารมากๆ
หนุ่มน้อยตัวนี้ สามี ดูจากเวปซ์ไซด์ของจังหวัด ในส่วนกักกัน สัตว์เลี้ยง(保険所) แล้วเราก็โทร ไปเพื่อบอกความประสงค์ขอรับมาเลี้ยง
เราเลยตั้งชื่อว่า "โชคดี" เขาโชคดี แต่เรานั้น โชคร้าย หน่อย เพราะว่า เขากัด ตั้งแต่วันแรกที่ไปรับเลย "มันร้าย"
อย่างว่า เราไม่ใช่เจ้าของ เขาแท้ ๆ ต้องทนๆไป เห็นเขาบอกว่า ต้องใช้เวลาประมาณ ๒ ปี เขาจึงจะเชื่องกับ เจ้าของใหม่
โชคดี นั้น จริงแล้ว อายุ เท่าไหร่ ไม่มีใครรู้ เพราะ เขาเป็นหมา จรจัด และ จรจัด มานาน เท่าไหร่ ก็ไม่มีใครบอกได้ แต่ทางสำนักงานฯ เขาประมาณให้ว่า ๒ ปี
จริงแล้ว หากโชคดี ยังมีปลอกคอ และ มีหมายเลข แขวนไว้ เขาก็จะถูกส่งกลับไปยังเจ้าของเดิมได้ เพราะการเลี้ยงสุนัขในญี่ปุ่น นี่ต้องลงทะเบียน (เสียเงินด้วย)
และต้องฉีดยากันโรคสุนัขบ้า ทุกปี
แต่นี่ โชคดี ไม่มีปลอกคอ ติดมา ตอนเราดูในเวปซ์ เขาก็เขียนไว้ว่า เป็นมิตรที่ดีกับคน
แต่พอมาเลี้ยงจริง เขากัด กัดบ่อย ก็เลยให้พลอยคิดว่า เขาคงถูกปล่อยมาแน่ๆ เพราะนิสัยอย่างนี้
อย่างไรก็ดี ถึงร้าย แต่พวกเราก็รักเขา เขาเป็นเพื่อนเรา ทำให้วันหนึ่งๆ ของเรา มีความหมายขึ้นมาอีก หนึ่ง ความหมาย ว่าเราต้องดูแล เขา
เพราะ หากเขา ขาดเรา แล้วเขาจะต้องลำบาก อาจจะแย่ไปกว่านั้น อีก หากไม่มีใครเอาเขาไปเลี้ยงต่อ